Afscheidsinterview voorzitter Hans den Ouden

Hans den Ouden zwaait af als voorzitter

Op een dinsdagavond tref ik onze voorzitter Hans den Ouden aan achter de bar bij Eindhoven Atletiek. Of hij tijd heeft voor een afscheidsinterview. Natuurlijk maakt Hans daar wel tijd voor en tussen het serveren van de klanten door vertelt hij de voorzitter die bij de komende ALV afzwaait zijn verhaal.

Tekst Barbara Savelsberg

Hans is sinds 5 jaar de voorzitter van Eindhoven Atletiek. Niet een functie waar hij ooit actief op solliciteerde, nee hij rolde er bijna per ongeluk in. ‘Ik stond regelmatig achter de bar en begreep dat de planner er mee zou stoppen. Toen ik bij deze en gene daar naar informeerde, kreeg ik ineens de vraag of ik niet tijdelijk voorzitter wilde worden. Er was al even geen voorzitter en tot de tijd dat er een nieuwe was zou ik het wel even kunnen waarnemen.

Maar de nieuwe voorzitter kwam niet en na een periode van zoeken is de zoektocht stil komen te vallen en kwam de vraag of Hans niet permanent de rol van voorzitter op zich wilde nemen. ‘Ik vind mezelf niet de ideale voorzitter, voorzitter zijn was ook niet mijn ambitie, maar als men je vraagt en het vertrouwen in je heeft dan zet je je beste beentje voor.’

Vanuit zijn achtergrond is het bijzonder dat Hans voorzitter is geworden van een atletiekvereniging. ‘Als kind was ik niet super sportief en toen een vriend me een keer meevroeg naar de fitness ben ik nooit meer weg gegaan.’ Hans heeft zich in die periode bekwaamd in het powerliften en bankdrukken. ‘Ik ben in 2007 Nederlands kampioen bankdrukken bij de masters geworden. Dat is de categorie 50-60 jaar en ik heb gewonnen met 160 kilo. Hiervoor heb ik een sportpenning van de gemeente Eindhoven ontvangen’ vertelt hij trots.

Ook in de powerliftsport was Hans actief als vrijwilliger, hij heeft in het bestuur gezeten en was internationaal jurylid. In die hoedanigheid heeft hij de hele wereld rondgereisd. Een mooie tijd waar door een blessure helaas een einde aan kwam. ‘Omdat ik wel iets wilde blijven doen ben, ik zelf gaan hardlopen. In al mijn optimisme ben ik toen de Beekloop gaan lopen. Halverwege stortte ik helemaal in. Mijn voorbereidingen waren niet goed geweest. Enkele weken later zag ik een oproep om mee te doen met de voorbereidingen voor de marathon en omdat ik wel een doel wilde hebben, heb ik contact opgenomen en ben ik bij de ONME groep aangesloten. Dat was in 2010.’

En dan gaat het snel. Na 2 jaar was hij looptrainer bij de recreanten. Deed een opleiding als trainer en voor hij het wist gaf hij 5 maal in de week training. Met een warm gevoel kijkt hij terug op die tijd waar bij de 8,5 groep trainde. ‘In die tijd was er nog geen training op zondagochtend en ik liep zelf vanuit huis mijn rondje. Daar hebben zich een aantal mensen bij aangesloten en toen de groep groeide ben ik met het bestuur in overleg gegaan of deze groep vanuit de baan kon vertrekken. Dat was wel een ding omdat de kantine dan ook open moest. Toen heb ik mezelf maar aangeboden als barman. Patrick Stassen haakte daar bij aan en zo is de zondagochtendgroep ontstaan. Op het eind bestond de groep uit wel 40 lopers.’ Hans is in die tijd ook stagebegeleider voor trainers geworden. ‘Er lopen genoeg trainers rond die ik nog heb begeleid.’

De functie van voorzitter is een tijdrovende klus. Hans doet dat naast zijn pensioen. het kost hem zeker 10 uur in de week en in sommige periodes zelfs 15 tot 20 uur. ‘Je moet als voorzitter van alles op de hoogte zijn, je moet overal iets van weten. Je moet je er niet mee bemoeien maar je moet het wel weten. Ik heb zoveel geleerd over alles binnen de vereniging.’  Zo vertelt hij over die keer dat de starter van de vereniging naar hem toe kwam. Of hij een handtekening wilde zetten onder de wapenvergunning. ‘Als voorzitter ben je verantwoordelijk voor het gebruik van het startpistool, wist ik veel.’

In de afgelopen jaren heeft hij een heel netwerk opgebouwd, wat prettig is in zijn rol als voorzitter. ‘Ik kende natuurlijk al veel atleten vanuit de trainingen, maar de voorzitter heeft ook veel overleg. Bijvoorbeeld met de gemeente, de atletiekverenigingen uit de buurt of het overleg over het sportpark de Hondsheuvels.’

Bij officiële gelegenheden moet je natuurlijk aanwezig zijn. ‘Onlangs nog toen Jan Voets zijn lintje kreeg. Maar ook bij wedstrijden die wij organiseren of als er een vrijwilligerspenning wordt uitgereikt. En natuurlijk bij alle bestuurs- en ledenvergaderingen.’

Op de volgende Algemene Ledenvergadering (vrijdag 4 april, aanvang 19.30 uur in de kantine) zal Hans aftreden. ‘Het is goed geweest, ik heb het met veel plezier gedaan en nu is het tijd voor een nieuw iemand die het bestuur kan helpen om verder te professionaliseren.’
‘Ik ben trots op Eindhoven Atletiek, als ik hoor hoe het er bij andere atletiekverenigingen aan toe gaat dan zie ik hier een mooie groep van betrokken mensen die zich op een bijna professionele manier inzetten voor Eindhoven Atletiek. Ik mag met trots zeggen dat ik daar deel van uit heb gemaakt, dat ik daar deel van uit maak.’ Er ontstaat een brede lach op zijn gezicht. ‘Ik heb erg prettig samengewerkt met de andere bestuursleden. Soms was er een stevige discussie, maar dat hoort er ook bij. Er zitten goede en kundige mensen in het bestuur. Daar kan de nieuwe voorzitter blij mee zijn.’

Voor de nieuwe voorzitter heeft hij nog wel een advies. ‘Ga overal kijken, bij alle groepen, leer zoveel mogelijk van de vereniging en zoveel mogelijk mensen kennen, ben betrokken bij en zichtbaar voor de leden.’Hans blijft zelf actief voor de vereniging, achter de bar in ieder geval en zijn trainingsgroep op zaterdagochtend blijft hij doen. Hij sluit af met een open uitnodiging: ‘En er komen zeker nog weer dingen op mijn pad. Ik sta overal voor open.’

Wij danken Hans voor zijn inzet en betrokkenheid als voorzitter en gaan hem in ieder geval nog terugzien als trainer en barman.