Op zondag 22 juni vond de derde competitiewedstrijd van de junioren U18 en U20 plaats in Eindhoven. Het was een rustige wedstrijd, niet in de laatste plaats door de warmte.
Er was zelfs 37 graden voorspeld. Gelukkig was het niet zo heet en in de loop van de dag druppelden er zelfs een paar spatjes regen. Maar door deze weersverwachting zeiden er veel atleten af, zowel van andere verenigingen als bij de teams van Eindhoven Atletiek. Daarnaast waren er dit weekeinde ook diverse andere wedstrijden waar deze categorie atleten aan mee konden doen. Denk aan het Nederlands studentenkampioenschap. Kortom het was eigenlijk best leeg op de baan.
En dan was ook het mannenteam aardig uitgedund. Waar aan het begin van het seizoen het doel was om de finale te halen met deze groep, kreeg de een na de ander last en problemen. Heel jammer want dit mannenteam was in staat geweest om die finale plek te bemachtigen.
Jongens
Toch waren er zeker lichtpuntjes op deze warme dag. Er waren punten en automatisch een persoonlijk record voor Wessel Eijsermans bij het kogelslingeren. Akash Singh liep met een pr naar de derde plek op de 100 meter. Bram Savelkoul liep op de 100 en de 400 meter een pr en werd daarmee derde op de 400 meter, Menno Hopsaken liep met zijn tweede 1500 meter ooit een persoonlijk record en een derde plek. Noah Reek had een super goede dag, eerste op de 110 meter horden en een nieuwe hoogte bij het hoogspringen. Zowel Noah als Jasper Klok overtrof zichzelf bij het hoogspringen, beiden over 1,85 meter. Geweldig!
De discus- en kogelmannen (Pepijn van den Hurk en Stijn Pero) deden het ook niet slecht, maar beiden vonden dat het nog beter hadden gekund. Al is dat niet raar om te horen want dat zeggen de meeste atleten, zelfs als ze zich verbeterd hebben. Marijn van der Blom dacht daar hetzelfde over, zijn sprong in de verspringbak voldeed niet aan zijn standaard, maar omdat hij nog niet volledig hersteld was van een blessure kon hij het accepteren. Baher Bakr daarentegen had een aantal jaren niet meer ver gesprongen en zetten meteen een leuke richtafstand voor de toekomst neer.
Baher maakte ook deel uit van de estafetteploeg. Er werd 4×100 gelopen. Baher startte en nam meteen afstand van de rest. Bram nam over en hield de voorsprong goed vast. Daarna kon Jasper verder versnellen in de laatste bocht en op het moment dat Joep werd gelanceerd waren ze onbereikbaar voor de andere teams. Helaas liep in de eerste serie AV Sprint net iets sneller. De U16 Sam van de Wijdeven deed ook mee op de 100 meter en bij het verspringen. Hij hoopte op verbetering door de concurrentie van de grotere mannen, helaas lukte het hem niet om zich deze keer te verbeteren, Overall werden de heren 2e van de regio.
Meisjes
De meiden liepen ook een hele goede 4×100 estafette. Dit team kent elkaar door en door. Zij zijn met zijn vieren ook het hart van het vrouwenteam, dit keer was het aan Marit Hendriks, Hanna Brouwer, Amaji Euson en Valerie Savelsberg. In die volgorde liepen zij een megasnelle estafette. Vanaf stap één lagen ze op kop en de afstand tot de rest werd alleen maar groter. Ver op het laatste rechte stuk wisselde het tweede team pas. En op 0.03 seconde misten de meiden het 20 jaar oude clubrecord. Dat gaat zeker nog ergens dit seizoen aangevallen worden! Voor vandaag waren ze in ieder geval de snelsten van iedereen.
Er waren nog andere mooie resultaten. Hanna liep als U16 iedereen eruit op de 100 meter. Ze staat nu landelijk 9e op de ranglijst U18 (er is namelijk geen 100 meter ranglijst u16). Valerie werd 2e op de 400 meter, al vond ze zelf de tijd niet goed genoeg. En Valerie evenaarde opnieuw haar pr van 1,55 bij het hoogspringen. Vanuit de U16 liep Poppy Parsely naar een 2e plek op de 100 meter horden. Amaji was eerder die dag op de Nederlandse studentenkampioenschappen uit gekomen op de 400 horden en daar had ze een nieuw pr neergezet.
Toen de andere verenigingen eenmaal weg waren bleven de eigen atleten nog samen achter. De volle steeplewaterbak werd een heerlijke afkoeling voor hen. En daarna bleef de hele groep (ook de geblesseerden) samen eten en nog wat kletsen en voetballen. Een fijne afsluiting van een wat in het water gevallen competitieseizoen.
Deze groep jongens en meisjes zijn voor het grootste deel al sinds de pupillen leeftijd bij elkaar. De vriendschap, onderlinge competitie, het talent en de enorme drive van deze groep maakt dat ze niet alleen een super eenheid zijn, maar ook elkaar naar grotere hoogten brengen. Het is dan ook altijd een genot om naar dit team te kijken en ze elkaar te zien aanmoedigen, omhelzen bij nieuwe records en opbeuren bij mindere momenten. Dus voor wie denkt dat atletiek een individuele sport is, dat is het zeker niet als je deze groep ziet. Ik hoop dat ze nog lang samen blijven.
Verslag: Barbara Savelsberg
